Ιατρική αμέλεια σε αισθητικές επεμβάσεις. Νομολογία ΑΠ
Η ένδικη διαφορά ξεκίνησε με την αγωγή της αναιρεσιβλήτου (ασθενούς). Ο αναιρεσείων (ιατρός) ζητά την αναίρεση της απόφασης 1048/2021 του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, η οποία απέρριψε την έφεσή του κατά της 1102/2020 απόφασης του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης.
Η αδικοπρακτική ευθύνη, προϋποθέτει συμπεριφορά παράνομη και υπαίτια, αμέλεια του ιατρού κατά την παροχή ιατρικών υπηρεσιών, περιουσιακή ζημία ή ηθική βλάβη, επίκληση ζημίας που προκλήθηκε από τις ιατρικές πράξεις, αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της συμπεριφοράς του ιατρού και της ζημίας που προκλήθηκε. Οι κανόνες της ιατρικής επιστήμης και οι υποχρεώσεις πρόνοιας και ασφάλειας είναι καθοριστικοί στην εκτίμηση της υπαιτιότητας του ιατρού [[2]].
Το Εφετείο δέχθηκε ότι οι επεμβάσεις στις οποίες υποβλήθηκε η αναιρεσίβλητη έγιναν από τον αναιρεσείοντα, ο οποίος δεν είχε την ειδικότητα του πλαστικού χειρουργού. Η απόφαση αναφέρει ότι ο αναιρεσείων ενήργησε αμελώς, παραλείποντας να τηρήσει τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης και της δεοντολογίας.
Η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε, καθώς το Εφετείο κατέληξε σε επαρκείς και σαφείς αιτιολογίες για την αδικοπρακτική ευθύνη του αναιρεσείοντος. Η απόφαση του Αρείου Πάγου τονίζει ότι η παραβίαση των ιατρικών κανόνων και η απουσία κατάλληλης ενημέρωσης προς την ασθενή συνιστούν σοβαρές παραλείψεις. Ο αναιρεσείων (ιατρός) καταδικάστηκε στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης (ασθενούς), ποσού 2.700 ευρώ.